De houtdraaibank

Een houtdraaibank wordt gebruikt om het materiaal in een bepaalde vorm te krijgen. Dit vormgeven aan het materiaal gebeurt door middel van gutsen en beitels die op een leunspaan worden gehouden. Tegenwoordig worden vrijwel alle houtdraaibanken mechanisch aangedreven via een v-snaar. De snelheid waarmee het werkstuk ronddraait, wordt geregeld door de aandrijfsnaar naar keuze over een bepaalde set aandrijfschijven (poelies) te laten lopen. Sommige houtdraaibanken hebben een mechanische snelheidsregeling, zoals in een CVT. Vroeger was een platte riem aandrijving gebruikelijk, daarvoor waren er trapdraaibanken waarbij de voet van de houtdraaier het werkstuk in beweging bracht.

Bij duurdere draaibanken kan de snelheid van de draaibank vaak ook door een frequentieregelaar worden geregeld, die de snelheid van de motor regelt. Vaak gebeurt dit met een draai- of krachtstroommotor (3-fasig) op 400 volt. Ook is het mogelijk een krachtstroom motor via een frequentieregelaar aan het 230 V lichtnet aan te sluiten. Ten slotte zijn er frequentieregelaars die het toerental van 1-fase motoren (normale inductiemotoren voor 230 V) kunnen regelen.

Net als metaaldraaibanken, wordt voor de houtdraaibank meer en meer gebruikgemaakt van CNC en CAD-CAM besturingsmechanismen. De beitel wordt dan niet meer met de hand op de leunspaan gehouden, maar bewogen door de draaibank zelf. Soms wordt een frees gebruikt in plaats van een beitel.

Omdat hout zelden exact rond is voordat het op de draaibank ingespannen wordt en bovendien geen uniforme dichtheid heeft, is met name bij zwaardere werkstukken ook een zware draaibank vereist, om trillingen als gevolg van onbalans op te vangen. Het beste materiaal hiervoor is gietijzer, dat zowel een hoge soortelijke massa heeft, alsook goede dempende eigenschappen bezit.